In dit blog licht ik de tweede vijf boosdoeners uit mijn vorige blog verder toe:

 

6. (en 7) Prestatiedruk en te groot perfectionisme

We leggen onszelf als maatschappij en als individu steeds hogere eisen op. We moeten perfect zijn op alle gebieden in ons leven. Sociale media spelen hier een belangrijk rol. We scrollen op TikTok of Insta of Linkedin langs alle perfecte plaatjes van onze vrienden, kennissen en collega’s en posten zelf ook alleen onze successen. Kijk ons het perfecte leven hebben: een succesvolle carrière, het perfecte lichaam, een geweldig sociaal leven, een huis wat op de omslag van de VT wonen kan en het perfecte gezin of dagen gevuld met alleen maar gave dingen.

Tegenwoordig heerst het idee dat alles maakbaar is en zo ook geluk en perfectie. Dit betekent dat we het idee hebben dat we elke dag de hele dag gelukkig en perfect moeten zijn. Het is uitputtend om te voldoen aan het beeld van altijd perfect en gelukkig zijn. Helaas is het niet haalbaar. Maar omdat we het perfecte plaatje willen ophouden naar onze omgeving, worden we uiteindelijk de gevangene van ons eigen gecreëerde (perfecte) verhaal. We kunnen niet door de mand vallen en zeggen dat we iets niet kunnen of dat we ongelukkig zijn of angstig. Het moeten blijven voldoen aan het imago dat we zelf creëren leidt tot spanning als de werkelijkheid niet aan het ideaal beeld blijkt te voldoen.

8. Fixed mindset vs growth mindset

Carol Dweck doet al meer dan 30 jaar onderzoek naar hoe kinderen omgaan met mislukking op school. Uit haar onderzoek bleek dat een groep kinderen in staat is om snel over een mislukking heen te stappen terwijl een andere groep kinderen dat heel lastig vindt en minder makkelijk herstelt van een mislukking. De kinderen die makkelijk terugveren na een mislukking blijken een growth mindset te hebben. Zij zien mislukking als een kans om te leren en ontwikkelen waardoor ze flexibeler zijn en sneller leren. De mindset van de groep kinderen die deze flexibiliteit en veerkracht missen hebben juist het idee hebben dat alles vast staat (vb IQ) en dat je daar geen invloed op hebt, wat je ook probeert.

De twee soorten mindset blijken ook bij volwassenen aanwezig te zijn waarbij mensen met een fixed mindset minder een gevoel van invloed en regie hebben dan de mensen met een growth mindset. Zij ervaren meer onmacht, angst en frustratie wat meer spanning en chronische stress veroorzaakt.

Het goede nieuws is dat jij als manager invloed hebt op het creëren van een growth mindset bij je mensen. Hoe je dat kunt doen lees je in deel 2 van deze blog reeks!

 9. Negatieve interpretaties en aannames

In onze vroege jaren doen we allerlei ervaringen op. Kijkend door onze bril trekken we op basis van die ervaringen  allerlei (onbewust) conclusies over wie wij zijn, wie de ander is en hoe de wereld in elkaar zit. Dit geeft ons een gevoel van veiligheid; we weten waar we aan toe zijn. Helaas zijn niet al deze conclusies positief. Een conclusie kan bijvoorbeeld zijn: ‘Ik ben niet goed genoeg.’ of ‘Iedereen moet mij aardig vinden.’ of ‘Ik moet altijd sterk zijn en alles zelf oplossen.’.

Als we onszelf onveilig voelen hebben gaan we opzoek te gaan naar veiligheid. En dus klampen we onszelf nog harder vast aan de conclusies die we ooit hebben getrokken. Door ons vast te klampen aan deze oude conclusies, gaan we ook het gedrag vertonen wat daar bij hoort. Bijvoorbeeld: onszelf saboteren waardoor we falen, voor iedereen zorgen behalve voor onszelf of alles alleen doen zonder hulp te vragen.  

Onze oude interpretaties en aannames blijven op die manier een belangrijke en onbewuste rol spelen in het creëren van onze eigen spanning en chronische stress.

10. Relaties in nood (werk en privé)

Ook als het gaat om onze relaties hebben we behoefte aan veiligheid. In vroegere tijden waren we afhankelijk van elkaar voor ons overleven. Daarnaast hebben wij mensen een sterke behoefte aan erkenning, gezien worden door de ander. Ook nu willen we de ander kunnen vertrouwen, we willen gezien en beschermd worden, hulp krijgen in tijden van nood en erkenning krijgen.

Dit geldt voor privé maar in mindere mate ook voor professionele relaties. Stel je voor dat je een manager of collega hebt die je niet kunt vertrouwen. Op het moment dat een netwerk van mensen die we vertrouwen ontbreekt, ervaren we grote spanning.

Helaas helpt het thuiswerken het opbouwen van vertrouwen in professionele relaties niet. We ervaren dus meer onveiligheid en spanning doordat we ons vaker op een eiland bevinden binnen onze werkcontext.

Volgende week volgt Blog 8. De 14 grootste boosdoeners: deel 4.

Voor nu: in hoeverre draag jij als manager bij aan een growth mindset op de werkvloer?

En hoe creëer jij veiligheid binnen je team nu het thuiswerken is toegenomen?

Laat een reactie achter